Niskie ceny węgla oraz dominująca nadpodaż to w dalszym ciągu zjawiska, które charakteryzują światowy rynek węgla w kwietniu. Sytuacja ta dotyczy zarówno regionu Atlantyku jak i regionu Azja - Pacyfik. Dodatkowym czynnikiem obniżającym zapotrzebowanie na węgiel są coraz wyższe temperatury na półkuli północnej.
Ceny w regionie Azja - Pacyfik, gdzie popyt w niektórych gospodarkach wschodzących utrzymuje się na wysokim poziomie, nadal przewyższają te w Europie, gdzie wysoka produkcja energii ze źródeł odnawialnych zastępuje tę z paliw kopalnych, przy postępującym wzroście efektywności energetycznej, spadku populacji i wzroście gospodarczym. W dniu 1 kwietnia dzienny indeks dla portów ARA oszacowany został na 45,60 USD/t – tj. o 2,68 USD/t powyżej notowań z ostatniego tygodnia marca. W kolejnych trzech tygodniach kwietnia cena węgla w portach ARA oscylowała na poziomie od 47,58USD/t do 46,41USD/t .
Mimo i tak niskiej wartości indeksów cenowych w portach ARA, ceny węgla na rynku transakcji fizycznych wspierane były malejącymi dostawami z rynku Atlantyku, ponieważ zamówienia z Kolumbii czyli głównego dostawcy na rynek europejski zostały przekierowane na rynek Azji - Pacyfiku. Takie działania są prawdopodobnie początkiem nowego trendu w tym obszarze rynku, gdzie zamówienia realizowane przez kolumbijskich dostawców trafiają na rynki takie, jak Tajlandia, która dokonała zakupu kolumbijskiego węgla po raz pierwszy od sześciu lat. Około 300-330 tys. ton zostało wyeksportowane z Kolumbii z przeznaczeniem na ten rynek, podczas gdy do Włoch jedynie około 70 tys. ton. Firma Drummond będąca największym pod względem wielkości producentem węgla w Kolumbii wyeksportowała aż 651,7 tys. ton węgla do Indii. Kurczące się dostawy na rynek europejski pozwoliły tym samym na ograniczenie obaw związanych z nadpodażą na tym rynku.
Zarówno ceny węgla z portu Richards Bay w RPA jak i australijskiego Newcastle, które są wyznacznikiem dla regionu Azja - Pacyfik uległy 5% obniżce odpowiednio do 54,1 USD i 51 USD za tonę od początku kwietnia. Ceny węgla w RPA w kwietniu spadały w wyniku deprecjacji waluty oraz słabnącego zapotrzebowania ze strony Indii, co podyktowane jest nadchodzącą pora monsunową. Dodatkowym czynnikiem były zawirowania polityczne, które przyczyniły się do obniżenia ratingu kredytowego kraju. W dalszym ciągu odnotowany jest spadek eksportu z największego terminalu RB w RPA. Dodatkowo konkurencja cenowa ze strony kolumbijskiego węgla przekierowanego na rynek odbiorców azjatyckich, sprzyjała spadkom indeksów cenowych w RB. Z terminalu RB w marcu wyeksportowano 6,3 mln ton węgla tj. o 3,3% mniej niż w analogicznym okresie zeszłego roku. Spadek eksportu do Europy oraz regionu Morza Śródziemnego był w znacznej mierze zrekompensowany zwiększonym zapotrzebowaniem ze strony gospodarek południowej Azji. Znaczący wzrost zapotrzebowania ze strony Indii wskazuje na 61,5% udział w eksporcie z terminalu RB co było wynikiem istotnego wzrostu zamówień w porównaniu z analogicznym okresem w roku 2014, kiedy indyjskie zamówienia stanowiły 49%. Jednak zbliżająca się pora monsunowa przełożyła się na aktualny spadek aktywności ze strony nabywców oraz słabnące ceny. Na ceny w Azji oddziałuje duży popyt ze strony rynków wschodzących. Wietnam w okresie od początku stycznia do połowy marca zaimportował około 2,8 mln ton węgla, to o 300% więcej niż rok wcześniej.
Jednocześnie optymizmem napawa fakt zwiększenia importu węgla do Chin, który osiągnął najwyższą wartość od lipca zeszłego roku. Zwiększenie importu jest reperkusją wzrostu produkcji przemysłowej oraz zwiększenia produkcji stali. Chiński import węgla energetycznego wzrósł o 3,12 mln ton w stosunku do poprzedniego miesiąca osiągając poziom 11,97 mln ton. Jest to jednocześnie najwyższy poziom od lipca 2015r., kiedy osiągnął poziom 12,07 mln ton. Wzrost ten jest jednak wynikiem wzrostu importu węgla koksowego, co z kolei pokrywa się z rosnącą produkcją przemysłową i tym samym zwiększeniem popytu na węgle wysokogatunkowe. Oficjalny indeks wzrostu produkcji przemysłowej dla sektora wytwórczego wzrósł do 50,2% w marcu tj. po raz pierwszy od lipca zeszłego roku, przekroczył poziom 50%, co wskazuje na wzrost w sektorze przemysłowym. Na ożywienie gospodarcze wskazuje również mniejsza dynamika spadku importu węgla energetycznego w ujęciu r/r , który wyniósł tylko 5,1% wobec 32% odnotowanych w przeciągu całego roku. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że sektor produkcji przemysłowej jest głównym konsumentem energii w Chinach wzrost produkcji przemysłowej przyczynił się do zwiększenia produkcji energii cieplnej w marcu o 4%.