Maj na międzynarodowym rynku węgla charakteryzował się dużą rozpiętością cenową w aspekcie regionalnym. O ile aktywność eksporterów w obszarze Azji-Pacyfiku mimo względnego wyciszenia podyktowanego głównie niepewnością nabywców chińskich, pozostawała na stabilnym poziomie, to sytuacja na rynku Atlantyku nie pozostawiała złudzeń co do dalszego pogłębienia spadkowego trendu cenowego.
Słabsza konsumpcja surowca do rekordowo niskich poziomów, rosnące zapasy w portach europejskich oraz wzrost produkcji energii ze źródeł odnawialnych są głównymi czynnikami decydującymi o systematycznym spadku cen spot w Europie. Dodatkowo mamy do czynienia zapasami surowca utrzymującymi się na poziomie przekraczającym aż o 45% średnią z lat 2015-2018. Na przestrzeni maja wzrosły one o około 400 tys. ton i osiągnęły poziom 7,1 mln ton. Jednocześnie znalazły się na najwyższym poziomie od początku kwietnia.
Tygodniowy indeks CIF ARA w pierwszym notowaniu miesiąca wyniósł 58,38 USD/t wobec ostatniego notowania tego indeksu, który wyniósł 53,88 USD/t. Co prawda ceny nie przekroczyły jeszcze krytycznego poziomu 50 USD/t, niemniej prognozy co do produkcji energii z węgla w Niemczech są mało optymistyczne. Według analityków w trzecim kwartale tego roku bardziej konkurencyjne pozostaną elektrownie gazowe. Całkowita produkcja energii w Niemczech na przestrzeni maja obniżyła się do 36,79 TWh, z czego z węgla wyprodukowano 21 TWh, tj. o 28 GWh mniej w stosunku do analogicznego okresu w roku ubiegłym. Natomiast, produkcja energii z gazu wyniosła 2,49 TWh i w porównaniu do maja 2018 r. wzrosła o 919 GWh. Ograniczeniu uległa również produkcja z węgla brunatnego, która obniżyła się o prawie 13% w stosunku do poprzedniego roku i wyniosła 8,05 TWh. Odnotowano także wzrost produkcji ze źródeł odnawialnych tj. z wiatru oraz hydroenergii. W porównaniu do analogicznego okresu w roku ubiegłym wzrosła ona odpowiednio do 7,7 TWh i 2,02 TWh.
O słabych perspektywach dla węgla w regionie Europy Zachodniej świadczą również spadające ceny węgla rosyjskiego dostarczanego do portów północnych. W ostatnim tygodniu miesiąca ceny surowca rosyjskiego kierowanego do Europy osiągnęły najniższy poziom w 2019 r., tj. 48,08 USD/t FOB Porty Bałtyckie. W wyniku tego niektórzy rosyjscy producenci ograniczyli swoja produkcję i dostawy do portów północnych aby zmniejszyć straty.
Zdecydowanie zmniejszony popyt w obszarze Atlantyku zmusił eksporterów kolumbijskich, tradycyjnie dostawcę surowca na rynek europejski, do przekierowania swoich dostaw na obszar Azji-Pacyfiku. Surowiec kolumbijski o parametrach NAR 5500 kcal/kg na przestrzeni ostatnich tygodni oferowany był nabywcom indyjskim. Cena spot wysokogatunkowego surowca kolumbijskiego w kwietniu wyniosła 114,40 USD/t wraz z kosztami dostawy i pozostaje na najniższym poziomie od września 2016 r.
Zainteresowanie nabywców indyjskich na początku miesiąca sprzyjało również wzrostom cen w obszarze terminalu RB w RPA. Pierwszy w maju tygodniowy indeks FOB RB wyniósł 70,49 USD/t i w porównaniu do poprzedniego notowania tego indeksu, był on wyższy o 2,16 USD/t. Zainteresowanie nabywców indyjskich surowcem o parametrach NAR 5700 kcal/kg wzrosło, ponieważ ten gatunek surowca stał się bardziej konkurencyjny w stosunku do surowca niższej jakości uwzględniając koszty dostawy. Na początku miesiąca nabywcy indyjscy kupowali nawet surowiec o parametrach NAR 6000 kcal/kg FOB RB oraz ten o minimalnych parametrach tj. NAR 5850 kcal/kg. Niemniej z końcem miesiąca, mimo utrzymującego się zainteresowania nabywców indyjskich, tygodniowy indeks FOB RB obniżył się do najniższego od połowy 2016 r. poziomu i wyniósł 60,29 USD/t. Spadkom cen sprzyjała deprecjacja waluty krajowej w stosunku do dolara amerykańskiego oraz słabsze zainteresowanie surowcem wysokiej jakości głównie ze strony nabywców z Pakistanu. Jednak według analityków, Indie wydają się utrzymać swą zależność od węgla do produkcji energii, którego udział stanowi obecnie 70% w miksie energetycznym kraju, co zapewnia koło ratunkowe globalnym eksporterom, podczas gdy inne rynki, w tym Chiny, będące największym konsumentem i producentem węgla stopniowo przestawiają się na odnawialne źródła energii. W okresie ostatnich 2 lat import węgla do Indii zmalał w wyniku nacisków rządu na wzrost wydobycia w Coal India. Spowolnienie popytu na surowiec ze strony przemysłu również przyczyniło się do tego spadku, powodując wzrost zapasów węgla przy elektrowniach i kopalniach. Jednak w ostatnim czasie popyt zaczął wzrastać i to spowodowało osłabienie zobowiązania redukcji importu w kraju. Nabywcy, z których wielu pochodzi z wybrzeża, zostali zmuszeni do zakupów zamorskich, gdyż wydobycie krajowe i transport kolejowy nie były w stanie sprostać zapotrzebowaniu. Indie zaimportowały w ubiegłym roku 166 mln ton węgla. Tym samym odnotowały wzrost importu po raz drugi z rzędu po dwóch latach spadków.
Mimo dużo słabszego popytu na węgiel australijski w obszarze Azji-Pacyfiku, ceny tego surowca utrzymują poziom znacznie wyższy w porównaniu do cen benchmarkowych w pozostałych terminalach, a jednocześnie dynamika ich spadku nie jest tak znacząca jak w europejskich portach ARA czy w RB w RPA. Początek miesiąca przyniósł umiarkowany wzrost cen węgla australijskiego w obszarze Azji-Pacyfiku. Cena FOB Newcastle węgla energetycznego o parametrach NAR 5500 kcal/kg sprzedawanego głównie do Chin, wzrosła o 0,48 USD/t w ciągu tygodnia i wyniosła 61,08 USD/t.
Chińscy nabywcy trzymali się raczej z dala od rynku, ze względu na przedłużone Święto Pracy, które w tym roku trwało od 1 do 4 maja, ale oferty sprzedaży i zakupu innych uczestników rynku umacniały się na przestrzeni pierwszego tygodnia. Koniec miesiąca przyćmił jednak perspektywę szybkiej poprawy, w wyniku czego ceny spadały. Cena surowca o parametrach NAR 5500 kcal/kg obniżyła się o 1,92 USD/t do poziomu 56,50 USD/t FOB Newcastle. Słabszemu popytowi ze strony Chin sprzyjały wysokie zapasy, słaba waluta krajowa oraz zwalniająca gospodarka. Mimo pojawienia się na rynku bardziej agresywnych ofert, nabywcy chińscy nie byli skłonni zawierać żadnych umów w świetle spadających cen.
Obniżyła się również cena surowca o parametrach NAR 6000 kcal/kg do 77,75 USD/t FOB Newcastle kierowanego głownie do elektrowni japońskich. Według danych rynkowych, japońska elektrownia udzieliła zamówienia w ramach przetargu na dostawę surowca o parametrach NAR 6000 kcal/kg za cenę 77 USD/t FOB w okresie lipiec-wrzesień. Niemniej popyt był ograniczony. Perspektywicznie popyt na ten gatunek surowca może zostać ograniczony ze względu na przekierowanie na rynek chiński surowca kolumbijskiego, który wywierać będzie pośrednią presję na cenie surowca australijskiego o parametrach NAR 6000 kcal/kg. Chińskie elektrownie zwykle nie kupują surowca australijskiego o wyższej wartości kalorycznej, uznając go za zbyt drogi. Oferty sprzedaży surowca kolumbijskiego z załadunkiem na przełomie czerwca i lipca o parametrach NAR 6000 kcal/kg kształtowały się na poziomie 69,50 USD/t CFR Chiny, a uwzględniając koszt dostawy jego cena kształtowałaby się na poziomie bliskim 72 USD/t CFR. Natomiast cena jego konkrecyjnego odpowiednika z Australii z uwzględnieniem kosztów dostawy, została oszacowana w przedziale 86,75-87,75 USD/t.