Ceny we wszystkich trzech terminalach węglowych spadały z tygodnia na tydzień zwiększając dysonans cenowy pomiędzy obszarem Azji-Pacyfiku i basenem Atlantyku. Europejskie porty ARA w szczególności dotkliwe odczuły koniec zimy w tej części rynku. Towarzyszył temu wzrost produkcji energii z wiatru w Niemczech, który znacząco zaważył na spadku popytu na surowiec. Pierwsze tygodnie marca przyniosły już znaczące spadki indeksów zarówno dziennych jak i tygodniowych. Indeks dzienny CIF ARA na dzień 1 marca wyniósł 79,58 USD/t co oznacza prawie 19-procentowy spadek tego indeksu od początku roku. Z kolei indeksy tygodniowe obniżały się systematycznie na przestrzeni całego miesiąca. Indeks tygodniowy na dzień 30 marca w portach ARA wyniósł 76,83 USD/t wobec 80,23 USD/t na dzień 2 marca (tj. ok. 5%). Z końcem miesiąca natomiast, wartość indeksu dziennego była najniższa od 18 maja 2017r. i wyniosła 75,82 USD/t.
Zwiększona produkcja energii z wiatru w Niemczech, która obniżyła konsumpcję energii z węgla wraz z rosnącą dostępnością węgla rosyjskiego w Europie, który z kolei zastąpił dostawy z takich kierunków jak USA czy Kolumbia, obniżały ceny w portach Europy Zachodniej na przestrzeni całego miesiąca. Mimo zapowiedzi możliwego ochłodzenia w kwietniu oraz nowych przetargów na zakup węgla, popyt w tej części rynku pozostał na niewielkim poziomie. Słaby popyt w Europie obniżył również ceny dostaw węgla energetycznego do Turcji, z której nabywcy nie są skłonni kupować węgla w cenie powyżej 90 UAS/t w przypadku dostaw statkami Panamax. W związku z czym rosyjski węgiel z Morza Czarnego pozostawał korzystniejszą opcją. Tygodniowy indeks węgla 6 000 kcal/kg NAR CIF Turcja w dostawie w ciągu 90 dni był na poziomie 90 USD/t. tj. o 3 USD niższym w porównaniu do notowania sprzed tygodnia oraz o 9 USD niższy wobec notowania sprzed miesiąca.
Wraz ze spadkiem cen w europejskich portach ARA obniżały się również indeksy w południowoafrykańskim terminalu Richards Bay oraz w australijskim Newcastle. Na przestrzeni całego miesiąca obniżyły się one odpowiednio o 4,79 USD/t i 12,92 USD/t. Na dzień 30 marca wartości tygodniowych indeksów cenowych wyniosły 90,68 USD/t w przypadku NEWC i 90,69 USD/t w RB w RPA.
Spadek indeksów w obszarze Azji-Pacyfiku na początku marca był wynikiem głównie spadku popytu ze strony chińskich elektrowni, po tym jak chińscy nabywcy czasowo wycofali się z rynku, tuż przed spotkaniami organizowanymi w ramach Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych (NPC) oraz Konferencji CPPCC. Ponadto spadek cen węgla krajowego oraz wzrost zapasów w sześciu nadbrzeżnych elektrowniach po zakończeniu obchodów Chińskiego Nowego Roku, osłabiały oferty na dostawę węgla z Australii do Południowych Chin. W pierwszym tygodniu marca, cena CFR Południowe Chiny spadła o 4,88 USD/t do 98,39 USD/t, co wstrzymało potencjalnych nabywców oczekujących dalszego spadku cen. Kolejne spadki cen węgla z Australii, w drugiej połowie miesiąca, zachęciły chińskich nabywców do powrotu na rynek, dzięki czemu dynamika ich spadku nie była tak dotkliwa. Niemniej większość chińskich nabywców nie była skłonna do zakupu większej ilości surowca oczekując dalszego spadku cen. Oferty na dostawy cargo statkami Capesize w kwietniu CFR Południowe Chiny oscylowały na poziomie 84-85 USD/t, a niektóre oferowane były za 83 USD/t. Obniżce uległa również cena surowca wysokogatunkowego o parametrach NAR 6 000 kcal/kg FOB Newcastle o kaloryczności nie niższej niż 5 700 kcal/kg – do 104,84 USD/t.
Zdaniem obserwatorów, popyt na węgiel importowany do Chin może pozostać na niskim poziomie przez kilka kolejnych tygodni, do czasu aż uczestnicy rynku Azja-Pacyfik spotkają się na międzynarodowym wydarzeniu węglowym w Pekinie, które przypada na kwiecień. Dodatkowym czynnikiem pobudzającym popyt mogą być negocjacje cen benchmarkowych dla japońskich kontraktów na dostawy w roku finansowym rozpoczynjącym się 1 kwietnia, w ramach których australijscy dostawcy chcąc sprzedać większy volumen surowca skłonni będą do kompromisu w sprawie cen. Według trejderów, kwietniowa cena benchmarkowa dla Japonii mogłaby zostać ustalona na poziomie 98-102 USD/t FOB Newcastle 6 000kcal/kg.
Natomiast o ile ceny dostaw z RPA, podążając za nastrojami dominującymi w obszarze Azji-Pacyfiku, również odnotowywały straty, to były one jednak mniej dotkliwe z porównaniu z innymi rynkami. Mimo spadku cen w tym obszarze, silne zapotrzebowanie ze strony odbiorców takich jak Indie, Pakistan czy Korea Południowa rekompensowało straty wynikające ze spadku cen. Czynnikiem decydującym dla odbiorców węgla w tym obszarze - przede wszystkim Indii, było słabe zainteresowanie węglem indonezyjskim, który jest jednocześnie największym konkurentem dla surowca z RPA. Mimo spadku ceny wegla indonezyjskiego i zapowiedzi, że utrzymujące się deszcze wstrzymają działalność wydobywczą w Kalimantanie, zainteresowanie nabywców niskogatunkowym węglem z Indonezji było niewielkie. Cena FOB dla gatunków GAR 4 200 kcal/kg (NAR 3 800 kcal/kg) osiągnęły najniższy poziom cenowy od siedmiu miesięcy tj. 43,28 USD/t. Z kolei ceny FOB dla surowca o parametrach GAR 5 000 kcal/kg (NAR 4 700 kcal/kg), przy niewielkim zainteresowaniu jego zakupem obniżyły się do najniższego poziomu od końca grudnia i wyniosły 66,42 USD/t.
Ze względu na konkurencyjne parametry węgla z RPA i utrzymujące się wysokie ceny dostaw statkami Panamax, indyjscy nabywcy częściej wybierali cargo w ramach dostawy statkami Capesize, które w większej części transportują węgiel z RPA. Zdaniem niektórych, zapotrzebowanie ze strony indyjskich nabywców zwiększy się w niedługim czasie, ze względu na rosnące w okresie letnim temperatury, co przełoży się na zwiększenie popytu na energię elektryczną.