Koniec roku na międzynarodowym rynku węgla zdominowany był niekorzystnymi nastrojami, w całym obszarze jego działalności, przy czym o ile rynek Azji-Pacyfiku ma nadal potencjał do wzrostu popytu, to perspektywy dla obszaru Atlantyku wydają się coraz słabsze.
Dotychczasowe czynniki obniżające zapotrzebowanie na obszarze Atlantyku, w tym głównie europejskiego rynku węgla energetycznego m.in. zwiększona produkcja energii z wiatru, niekorzystna marża generacji i nadpodaż gazu zostały poszerzone o słabe prognozy pogody na okres zimowy. Dodatkowa presją wpływającą na ceny surowca było niewielkie zapotrzebowanie na dostawy węgla w styczniu. Chociaż w ciągu pierwszego tygodnia konsumpcja węgla w Niemczech wzrosła o około 12% i wyniosła 10,1 GW, to na przestrzeni całego roku obniżyła się o prawie 1/3 i na dzień 22 grudnia wyniosła 5,63 GW, podczas gdy produkcja energii z gazu w tym samym czasie wzrosła o 22%. Obecne prognozy nie zapowiadają mroźnej zimy w tej części rynku a wręcz pokazują, że w Niemczech, temperatury będą kształtować się na poziomie powyżej norm sezonowych o około 2-4 stopnie C.
Niekorzystne prognozy pogody sprzyjały rosnącym zapasom w europejskich terminalach węglowych. W połowie miesiąca OVET Vlissingen posiadał 400 tys. ton (tygodniowy spadek o 3,6%), a OBA w Amsterdamie 2,12 mln ton, (spadek o 5,8%).
Mimo słabych fundamentów na europejskim rynku w ostatnim miesiącu roku, spadek tygodniowego indeksu DES ARA na przestrzeni całego miesiąca, nie był tak drastyczny, bowiem obniżył się o tylko 1,76 USD/t i na dzień 27 grudnia wyniósł 53,25 USD/t. Płynność również pozostawała na umiarkowanym poziomie. Na początku miesiąca sprzedano dwie dostawy na styczeń po cenie 53 USD/t i 53,50 USD/t, a w kolejnych dniach zrealizowano trzy transakcje po cenie 57,50 USD/t DES ARA, 56,25 USD/t DES ARA oraz 55 USD/t DES ARA.
Ceny węgla rosyjskiego oferowanego na rynek europejski również znajdowały się pod dużą presją i podążały trendem spadkowym cen w portach ARA. Ceny sprzedaży kształtowały się na poziomie około 51-52 USD/t FOB podczas, gdy zakupu poniżej 50 USD/t. Były one na tyle nieatrakcyjne, że niektórzy rosyjscy eksporterzy unikali sprzedaży mając nadzieję na wzrost cen do poziomu 54-55 USD/t FOB. Niemniej ze względu na przerwę świąteczną zwiększenie aktywności w tej części rynku spodziewane jest w połowie stycznia, tym bardziej, że część konsumentów z Europy Północnej przełożyło zamówienia z połowy grudnia na styczeń.
Nieco bardziej pozytywne nastroje panowały w części Azji-Pacyfiku, na którym głównym rozgrywającym nadal pozostają Chiny. Działalność pod koniec roku na tym rynku zdeterminowana była przygotowaniem do obchodów Świąt Nowego Roku, które w tym roku rozpoczną się 25 stycznia, co sprzyjało wzrostom cen wszystkich gatunków surowca australijskiego o wysokiej zawartości popiołu, kierowanego na rynek Chin oraz na inne rynki Azji Południowowschodniej.
Niektórzy trejderzy chcąc uniknąć wysokich opłat głównie portowych w okresie świątecznym, zwiększali swoją aktywność na rynku, co przełożyło się na wzrost cen surowca australijskiego o parametrach NAR 5500 kcal/kg na początku miesiąca.
W pierwszym tygodniu grudnia cena wzrosła o 1,03 USD/t i wyniosła 51,41 USD/t. Równocześnie wzrosła cena surowca wysokogatunkowego o parametrach NAR 6000 kcal/kg i w pierwszym tygodniowym notowaniu miesiąca indeks NEWC wyniósł 67,33 USD/t. Indeks ten na przestrzeni całego miesiąca utrzymywał się na stabilnym poziomie, czemu sprzyjało ograniczenie dostaw surowca o tych samych parametrach z rynku RPA oraz z Rosji.
Ponadto zapowiedź rządu Korei Południowej w zakresie zużywania większej ilości węgla o niskiej zawartości siarki w okresie zimowym napawa nadzieją australijskich producentów tego surowca na zwiększenie popytu w najbliższym okresie. Niemniej zdaniem analityków ANZ, prognozy co do ceny surowca australijskiego nie wydają się zbyt optymistyczne. Analitycy spodziewają się, że cena węgla z Newcastle o parametrach 6 000 kcal/kg NAR w grudniu 2020 r. spadnie do 64 USD za tonę i dalej do 60 USD za tonę w czerwcu 2021 r. Natomiast odbicie cen do 70 USD za tonę nastąpi w połowie 2022 r. Sprzyjać temu będzie osłabienie zdolności produkcji energii z węgla w Chinach przy dużym wzroście produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Tylko w okresie 10 miesięcy 2019 r. produkcja energii z OZE wzrosła o 8% w porównaniu do 3,9% wzrostu produkcji energii z węgla. Ponadto obowiązujące nadal restrykcje na australijski węgiel w dalszym ciągu będą oddziaływać na ograniczenie zakupów, tym bardziej, że nie ma sygnałów, aby miały zostać zniesione.
Wzrastająca produkcja energii z gazu i OZE w 2020 roku, to główne czynniki negatywnej prognozy na rok 2020 dla amerykańskiego rynku węgla energetycznego, która została opublikowana przez Agencję Moody’s. Agencja zakłada 11% spadek popytu na węgiel energetyczny w USA w miksie energetycznym do roku 2030. Presja ekonomiczna i regulacyjna będą zdaniem analityków ograniczać inwestycje w górnictwie pomimo wycofania się USA z porozumienia paryskiego, podczas gdy inwestycje w zdolności węglowe będą ograniczone z uwagi na spadek popytu na węgiel energetyczny.
Prognoza dla rynku węgla koksowego jest nieco bardziej optymistyczna, choć agencja zwróciła uwagę na niższe ceny w tym roku, które odzwierciedlają słabszy popyt na surowiec, rosnące napięcia handlowe i powodują niepewność co do roku 2020. Największe efekty spodziewane są w przypadku rynku węgli High-Vol A. Agencja przewiduje na 2020 r. ceny eksportowe węgla energetycznego z Newcastle w przedziale 60-90 USD za tonę oraz 110-170 USD za tonę dla węgli koksowych.
Po stronie eksportu, USA pozostaną producentem o sporej możliwości zwiększenia produkcji w zależności od sytuacji na rynku. Jednak spadek cen eksportowych węgla energetycznego i koksowego spowodował pojawienie się negatywnych perspektyw w tym roku.
Natomiast prognozy popytu na węgiel dla rynku Azji, podobnie jak w poprzednim miesiącu nadal wypadają dużo korzystniej aniżeli dla pozostałej części międzynarodowego rynku.
Ostatnie opublikowane przez Międzynarodową Agencję ds. Energii opracowanie analityczno – prognostyczne zakłada, że mimo wzrastającej pozycji źródeł odnawialnych w zaspokojeniu popytu na energię, to węgiel pozostanie jej największym źródłem. W szczególności jego rola nadal będzie zwiększać się na ww. rynkach Azji w okresie najbliższych pięciu lat. Towarzyszyć temu będzie wzrost gospodarczy, rosnąca populacja i ekspansja klasy średniej korzystającej z urządzeń elektrycznych. Niemniej niepewność czynników o charakterze politycznym czy nieprzewidywalność działań władz Chin mogą zmienić lub modyfikować pewne, wydające się za oczywiste trendy.
Powyższa informacja stanowi podsumowanie przeglądu publikacji prasowych z miesiąca grudnia 2019 r., dotyczących światowego rynku węgla.