Mimo trawiącego od paru miesięcy ożywienia na międzynarodowym rynku węgla, nowy rok ku zadowoleniu niemal wszystkich uczestników, a w szczególność tych z obszaru Azji- Pacyfiku, rozpoczął się prawdziwym boomem cenowym.
Tygodniowe indeksy w australijskim terminalu NEWC rosły na przestrzeni całego miesiąca, osiągając na dzień 26 stycznia poziom 107,42 USD/t, o 3,54 USD/t więcej w stosunku do notowania z 29 grudnia ub.r. Silne zapotrzebowanie w tym rejonie podyktowane było głównie potrzebą uzupełniania zapasów przed rozpoczęciem obchodów Chińskiego Nowego Roku, które przypadają w połowie lutego. Dodatkowo rosnące ceny węgla krajowego wraz z występującymi w tym okresie silnymi zjawiskami atmosferycznymi takimi jak zawieje, zmiecie śnieżne czy też silne wiatry śródlądowe narzucały konieczność zakupu surowca importowanego również na okres po zakończeniu przerwy świątecznej.
Wzrost cen węgla australijskiego zbiegł się ze zniesieniem kontyngentów importowych w Chinach, wprowadzonych przez Chińską Agencję ds. Planowania Gospodarczego, które w części portów obowiązują od lipca, a w niektórych od września. Dzięki temu elektrownie mogły uzupełnić niedobory gazu czy węgla. Jednocześnie Agencja zwróciła się z zapytaniem do dużych krajowych producentów węgla o możliwość obniżenia cen spot o 15-20 juanów. Jednak prawdopodobnie nie będzie to możliwe, gdyż producenci większość dostaw mają już zakontraktowane na okres najchłodniejszych miesięcy zimowych. Wielu trejderów oczekuje, że chwilowo zniesiony zakaz importu węgla do Chin, zostanie przywrócony po zakończeniu obchodów Chińskiego Nowego Roku, kiedy zwykle popyt nieco wyhamowuje. Niemniej rośnie zainteresowanie przełożeniem dostaw z końca lutego na początek marca i późniejsze okresy.
Równolegle do rosnących cen węgla z Australii, nowe rekordy odnotowywały również indeksy węgla indonezyjskiego, który również zasila rynki odbiorców w obszarze Azji-Pacyfiku tj. Wietnam, Tajlandię czy największego konsumenta - Chiny. Jednak podaż węgla indonezyjskiego w ostatnim okresie została mocno ograniczona ze względu na występowanie intensywnych deszczy w okresie monsunowym w Kalimantanie - głównym obszarze wydobywczym w Indonezji. W efekcie trejderzy, ze względu na ograniczoną liczbę dostaw przypadających na koniec stycznia i początek lutego, zmuszeni byli podnieść swoje ceny, podobnie jak producenci węgla. Ograniczona podaż oraz wyższe ceny surowca o parametrach GAR 4200 kcal/kg zwiększyły popyt na węgle niższych gatunków takich jak GAR 3400 kcal/kg (NAR 3000 kcal/kg). Z kolei cena surowca GAR 5000 kcal/kg (NAR 4600 kcal/kg) wzrosła o 0,99 USD/t tj. do 68,68 USD/t i jednocześnie była najwyższa od listopada 2016r.
W związku z obecnie trwającym jak i również prognozowanym zapotrzebowaniem w obszarze Azji-Pacyfiku, indonezyjskie ministerstwo ds. energii i zasobów mineralnych planuje zwiększyć eksport wegla o 2% w ujęciu r/r. Wraz z ogłoszeniem tej prognozy, Ministerstwo zdystansowało się od średniookresowego planu rozwoju, który zakłada, że produkcja obniży się do 409 mln ton w roku 2018. Jednocześnie aby zapobiec nadpodaży na rynku i zapewnić długoterminową podaż surowca, określiło górną granice produkcji tj. 400 mln ton, która będzie obowiązywać od 2019r. Jednocześnie ministerstwo oczekuje, że krajowa konsumpcja wzrośnie do 114 mln ton w tym roku, z czego wynika, iż poziom eksportu wyniesie 371 mln ton wobec 364 mln ton w 2017r. Oczekiwania silnego zapotrzebowania i wysokich cen węgla stanowią bodziec dla rządu w kierunku utrzymania właściwego poziomu produkcji.
Rosnący popyt w obszarze Azji-Pacyfiku przełożył się również na wzrost indeksów w terminalu Richards Bay w RPA, głównie na skutek rosnącego zapotrzebowania ze strony odbiorców w Północno-Wschodniej Azji. Mimo, iż Chiny nie importowały w tym czasie węgla z RPA, surowiec konkurował z węglem australijskim w pozostałej części rynku azjatyckiego. Najwyższy poziom tygodniowego indeksu RB odnotowano 12 stycznia - 100,12 USD/t. W drugiej połowie miesiąca nastąpił niewielki spadek indeksu do 98,56 USD/t na dzień 26 stycznia. Odnotowano również wzrost cen węgla niskogatunkowego o parametrach NAR 5500 kcal/kg, które osiągnęły najwyższy poziom od listopad 2016 r. tj. 81,79 USD/t. Wzrost cen węgla z RPA wspierany był zwiększonym zapotrzebowaniem na surowiec ze strony Korei Południowej. Jedna z elektrowni w Korei Południowej o nazwie Kowepo, ogłosiła trzy przetargi na zakup 1,84 mln ton węgla o minimalnych parametrach 5700 kcal/kg, który ma być dostarczany aż do roku 2022.
Wyłączenia elektrowni jądrowych oraz nowe zdolności oparte na węglu, zwiększyły zapotrzebowanie na węgiel w roku 2017 w Korei Południowej. Tylko w grudniu Korea Południowa otrzymała 9,24 mln ton węgla a łączne dostawy wyniosły 107,2 mln ton, aż o 2% więcej w stosunku do poziomu w 2016r. Natomiast dostawy węgla z RPA do Korei Południowej w 2017r. zwiększyły się prawie trzykrotnie do 7,8 mln ton w porównaniu z 2,2 mln ton dostarczonych na rynek Korei Południowej w 2016r.
Mimo rosnącego trendu cenowego w obszarze rynków Azji-Pacyfiku, sytuacja na rynku Atlantyku charakteryzowała się względną stabilizacją z niewielką tendencją spadkową, pomimo umocnienia europejskiej waluty. Indeksy tygodniowe DES ARA mimo niewielkich wahań oscylowały na poziomie 96 USD/t. Jednocześnie w drugiej połowie miesiąca zwiększyły się jeszcze bardziej rozpiętości cenowe pomiędzy rynkiem europejskim, a rynkiem RPA. Na dzień 26 stycznia europejski indeks tygodniowy DES ARA wyceniono na 96,08 USD/t i w stosunku do indeksu RB w RPA był on niższy o 4,89 USD/t. Dla porównania, zaledwie miesiąc temu, tygodniowy indeks CIF ARA był o 1,44 USD/t wyższy w stosunku do indeksu RB w RPA.
Na spadkach cen w obszarze rynku europejskiego zaważył głównie ograniczony popyt na skutek wzrostu produkcji energii z wiatru w Niemczech. Stopniowe zwiększanie zdolności oraz wysoki współczynnik mocy zainstalowanej, przełożyły się na wzrost produkcji energii z wiatru do 446 GWh/d w okresie 1-26 stycznia, z poziomu 256 GWG/d w analogicznym okresie w roku poprzednim. Niemniej produkcja energii z wiatru będzie o 1TWh niższa w stosunku do rekordowego poziomu z grudnia 2017r., kiedy wyniosła 14,89TWh. Równocześnie jej poziom pozostaje nadal wyższy aż o 50% w stosunku do średniej trzyletniej w styczniu. Prognozuje się, że w okresie 30.01-1.02 współczynnik mocy zainstalowanej wyniesie średnio 45%. Z kolei produkcja energii z węgla w Niemczech w styczniu prawdopodobnie zatrzyma się na poziomie 6,3 TWh - 36% poniżej średniej z trzech ostatnich lat.
Jednak uwzględniając nawet spadek cen i słabsze prognozy w zakresie popytu w Europie, indeks dzienny na poziomie 93,75 USD/t na dzień 26 stycznia jest nadal wyższy o 9% w ujęciu r/r. Relatywnie wyższe ceny zostaną jeszcze bardziej wzmocnione w wyniku silnego zapotrzebowania z obszaru rynku Azji-Pacyfiku oraz zapowiadanej akcji strajkowej w Kolumbii.