Sytuacja na międzynarodowym rynku w lutym była dość mocno zróżnicowana. Podczas gdy w obszarze Azji-Pacyfiku, rosnący popyt ze strony indyjskich nabywców wzmacniał ceny, to w obszarze Atlantyku, rynek ze względu na kończącą się zimę i wzrost produkcji energii ze źródeł odnawialnych, nieco wyhamował. Dodatkowym czynnikiem osłabiającym ceny węgla w Europie był sezonowy spadek stawek frachtowych. Stany zapasów wśród europejskich producentów węgla pozostawały wysokie, a prognozowane ocieplenie nie zapowiadało wzrostu płynności, co miało odzwierciedlenie w bardzo małej ilości zawieranych transakcji.
I tak tygodniowe indeksy w europejskich portach ARA, w pierwszej połowie miesiąca obniżyły się o ponad 8 USD/t osiągając na dzień 16 lutego poziom 82,94 USD/t. W drugiej połowie lutego ceny nieco odbiły, jednak nie powróciły nawet do notowań z początku miesiąca. Na dzień 23 lutego indeks CIF ARA wyniósł 87,30 USD/t. Przez cały okres lutego wartości indeksów dziennych poddane były znaczącym fluktuacjom. Wraz ze spadkiem cen węgla w europejskich portach ARA, spadały ceny węgla rosyjskiego w Portach Bałtyckich. Tygodniowa cena węgla w połowie lutego FOB Rosja Porty Bałtyckie wynosiła średnio 79,50 USD/t i była o 7 USD/t niższa wobec notowań w poprzednim tygodniu. Słabszy popyt na węgiel w Europie przełożył się również na wydłużenie kolejki statków w portach bałtyckich, z 30 na początku miesiąca do 66 na dzień 16 lutego.
W obszarze Azji-Pacyfiku nadal główną determinantą były obchody Chińskiego Nowego Roku przypadające na połowę tego miesiąca. Ponadto problemy logistyczne w zakresie podaży węgla w Qinhuangdao, oraz silniejsza chińska waluta w stosunku do dolara amerykańskiego w połączeniu z kurczącymi się zapasami w elektrowniach w kluczowych portach przeładunkowych, wspierały wzrost cen na początku miesiąca.
W pierwszej połowie lutego zapasy w północnych portach Chin znajdowały się pod presją ze względu na czasowe zamknięcia małych i prywatnych kopalń przed obchodami Chińskiego Nowego Roku i ograniczone możliwości transportowe. Dodatkowo mroźna pogoda przełożyła się na wzrost zapotrzebowania w elektrowniach, co znacząco obniżyło stan zapasów. Łączne zapasy w sześciu elektrowniach przybrzeżnych osiągnęły najniższy poziom od siedmiu lat tj. 8,6 mln ton na dzień 1 lutego. Zapasy te odpowiadały zaledwie 10 dniom konsumpcji. W związku z powyższym zdaniem obserwatorów, rząd Chin nie nałoży ponownych restrykcji na węgiel importowany, głównie ze względu na małą podaż węgla krajowego i utrzymującą się jego wyższą cenę w porównaniu do węgla importowanego.
Dlatego mimo rosnących cen w pierwszej połowie lutego, chińscy nabywcy zarezerwowali znaczną ilość dostaw morskich, m.in.. dostawę o tonażu 40 tys. ton węgla z Rosji o parametrach NAR 5500 kcal/kg, która została sprzedana za 95 USD/t CFR Wschodnie Chiny. Cena jest około 43 juanów/t niższa w porównaniu do cen krajowego surowca o podobnej wartości kalorycznej, przy uwzględnieniu kosztu frachtu, opłat portowych oraz podatku importowego.
Z kolei w RPA po odnotowanych spadkach indeksu Portu Richards Bay na początku miesiąca z poziomu 96,66 USD/t do 90,84 USD/t na dzień 09.02, w odpowiedzi na prognozy zwiększonego zapotrzebowania w Indiach, ceny odnotowały kolejne wzrosty w połowie miesiąca. W dniu 16.02 tygodniowy indeks wzrósł do 94,86 USD/t, przy zwiększonej płynności w tym obszarze rynku, bowiem na rynku dostaw fizycznych miało miejsce pięć transakcji wycenianych w oparciu o indeks, z czego cargo z dostawą w marcu zostało sprzedane za 90,50 USD/t FOB, a w kolejnych dniach za 97,50 USD/t.
Silne zapotrzebowanie ze strony Indii w tym roku jest obecnie główną siła napędową na światowym rynku, a największym beneficjentem tego wzrostu jest RPA. Indyjscy nabywcy poszukują większych ilości węgla energetycznego o wyższej kaloryczności do 5500 kcal/kg NAR z RPA, gdyż cieszący się największą popularnością węgiel z USA podrożał.
Dostawy węgla energetycznego do Indii z RPA wzrosły w ciągu roku o 906,7 tys. ton do 12,57 mln ton na koniec stycznia. Jednocześnie indyjski import w styczniu przekroczył poziom z czterech kolejnych miesięcy.
Dynamiczne rozwijającą się branża budownictwa mieszkaniowego, w szczególności produkcja cementu, jest w zdecydowanej większości odpowiedzialna za ten wzrost. Producenci cementu obecnie przyspieszają proces zastępowania koksu naftowego węglem energetycznym o podobnej kaloryczności oraz innymi surowcami, co ogranicza dostępność węgla niskogatunkowego przeznaczonego do wzbogacania do parametru NAR 6000 kcal/kg.
Rosnący popyt w obszarze Azji-Pacyfiku umocnił dotychczasowe prognozy w zakresie zwiększenia obrotów na międzynarodowym rynku wegla. Zdaniem analityków Noble Group, światowy rynek węgla energetycznego transportowanego drogą morską wzrośnie o około 48 mln ton lub 5% w skali roku do 974 mln ton w roku 2018. Wzrost popytu będzie pochodził w dużej mierze z Azji, a na rynku zabraknie prawdopodobnie 10 mln ton węgla.
Zdaniem analityków rok 2018 będzie kolejnym silnym rokiem dla rynku węgla wraz z innymi rynkami towarowymi. Przy dużym popycie wyzwaniem będzie zapewnienie odpowiedniej wielkości podaży węgla energetycznego. Rynek globalny wydaje się być w stanie ograniczonej podaży. Pojawiają się już reakcje po stronie podażowej lecz są one niewystarczające.